گل آفتابگردان
گل آفتابگردان، گل آفتاب یا گل آذریون (عربی‌شده آذرگون) [۱] گیاهی است از خانوادهٔ گل‌ستاره‌ای‌ها (Asteraceae) از جنس آفتاب‌گردان‌ها (Helianthus). گل آفتاب گردان گیاهی است یکساله و تا حدود سه متر رشد می‌کند. گل آندرشت و زیبا و بقطر ۳۵ سانتیمتر می‌باشد. در وسط گل قرمز رنگ آن دایره‌ای قهوه‌ای رنگ وجود دارد که تخم‌های آفتاب گردان دودارور آنرا گرفته‌اند. این گیاه در اکثر نقاط دنیا وجود دارد. از تخم آفتاب گردان روغن گرفته می‌شود که اشباع نشده است و برای پخت‌وپز مناسب است.
محتویات [نهفتن]
۱ در ادبیات فارسی
۲ مصارف
۳ تصورهای اشتباه
۴ نگارخانه
۵ منابع
در ادبیات فارسی
در ادبیات فارسی از واژه آذریون که عربی‌شده آذرگون است برای نام بردن از این گل استفاده می‌شود. قاآنی می‌سراید:
دمن به حلهٔ حمرا ز برگ آذریون
چمن به کلهٔ خضرا ز شاخ سیسنبر
مصارف
از دانه گل آفتابگردان برای روغن کشی (روغن خوراکی) و استفاده خوراکی استفاده می‌شود.
تصورهای اشتباه
آفتاب‌گردان‌ها و خورشید که به وضوح پشت سر آن‌ها قرار دارد.
آفتاب‌گردان‌های گل‌دار خورشید را در آسمان دنبال نمی‌کنند..[۲]سر این گیاه‌ها تمام روز روبه یک جهت (معمولاً شرق) باقی می‌ماند.[۳]البته در یکی از مرحله‌های اولیه رشد آن‌ها، غنچه‌ها آفتاب را دنبال می‌کنند و قرار گرفتن همهٔ آفتاب‌گردان‌ها در یک جهت در زمان رشد کامل به همین دلیل است.[۴]
